Loading...
11.04.2022

Tazminat Davası


T.C Yargıtay 17.Hukuk Dairesi 
Esas: 2015/ 11565 
Karar: 2016 / 1205 
Karar Tarihi: 08.02.2016


ÖZET: Davacı vekilinin dilekçesiyle temyiz isteğinden vazgeçtiğini bildirdiği, vekaletnamesinde temyizden feragate yetkili olduğu anlaşıldığından temyiz isteminin vazgeçme nedeniyle reddi gerekmiştir.
(1086 S. K. m. 427) (6100 S. K. m. 341, 361)

Dava ve Karar: Taraflar arasındaki tazminat davası üzerine yapılan yargılama sonunda, kararda yazılı nedenlerle davanın kısmen kabulüne ilişkin verilen hüküm, davacı vekili ve davalı.........vekili tarafından süresi içinde temyiz edilmekle, dosya incelendi, gereği düşünüldü:

Davacı, davalıların işleteni ve sürücüsü olduğu iş makinasının park halindeki aracına çarpıp hasarlanmasına yol açtığını, aracını 1.497,60 TL. ödeyip tamir ettirdiğini, kaza nedeniyle aracında 1.000,00 TL. değer kaybı oluştuğunu belirterek toplam 2.497,60 TL`nin davalılardan tahsilini talep etmiştir.

Davalı ......... vekili, davanın mesnetsiz olduğunu belirterek reddini savunmuştur.

Davalı ..., usulüne uygun tebligata rağmen davaya cevap vermemiş, duruşmadaki beyanında ise kazanın oluşumunda kusuru olmadığından davanın reddini talep etmiştir.

Mahkemece, kararda yazılı gerekçelerle ve benimsenen bilirkişi raporuna göre; davanın kısmen kabulü ile toplam zarar bedeli olarak 1.330,00 TL`nin davalılardan müteselsilen tahsiline karar verilmiş; hüküm, davacı vekili ve davalı...... vekili tarafından temyiz edilmiştir.

Dava, trafik kazası nedeniyle araçta oluşan hasar bedeli ile araç değer kaybının tahsili istemine ilişkindir.

1-Davalı Belediye Başkanlığı vekilinin temyiz itirazları bakımından; 6100 sayılı HMK`nun geçici 3/2 maddesi delaletiyle HUMK`nun 427. (HMK 341 ve 361.) maddesinde öngörülen temyiz kesinlik sınırı 01.01.2015 tarihinden itibaren 2.080,00 TL’ye çıkarılmıştır.

Somut olayda, davalı Belediye Başkanlığı aleyhine 1.330,00 TL. maddi tazminatın tahsili yönünde karar verilmiş olup, temyize konu karar anılan yasanın yürürlüğünden sonra verildiğinden kesin niteliktedir.

Kesin olan kararların temyiz istemleri hakkında mahkemece bir karar verilebileceği gibi, 1.6.1990 gün 3/4 sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı uyarınca Yargıtay’ca da temyiz isteminin reddine karar verilebileceğinden davalı ......vekilinin temyiz dilekçesinin reddi gerekmiştir.

2-Davacı vekilinin temyiz talebi yönünden; her ne kadar davacı vekili 02.07.2015 tarihli dilekçesi ile mahkeme hükmünü temyiz etmiş ise de, davacı vekilinin 08.07.2015 havale tarihli dilekçesiyle temyiz isteğinden vazgeçtiğini bildirdiği, vekaletnamesinde temyizden feragate yetkili olduğu anlaşıldığından temyiz isteminin vazgeçme nedeniyle reddi gerekmiştir.

Sonuç: Yukarıda (1) nolu bentte açıklanan nedenlerle, davalı ....... vekilinin temyiz dilekçesinin hükmün kesin olması nedeniyle reddine; (2) nolu bette açıklanan nedenlerle, davacı vekilinin temyiz dilekçesinin temyizden feragat nedeniyle REDDİNE, 08.02.2016 gününde oybirliği ile karar verildi.