Diş Tabipleri İle Diş Tedavisi Konulu Eser Sözleşmesi Yapan Kişi Tüketici Sayılır Ve Bu Sözleşmeden Kaynaklanan Uyuşmazlık Tüketici Mahkemesinde Görülür.

T.C. Yargıtay 3. Hukuk Dairesi

Esas No:2015/16701
Karar No:2015/18344
K. Tarihi:18.11.2015 

Taraflar arasındaki alacak davasının mahkemece yapılan yargılaması sonucunda, davanın görevsizlik nedeni ile reddine yönelik olarak verilen hükmün, süresi içinde davacı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine; temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra, dosya içerisindeki kağıtlar okunup gereği düşünüldü:
Davacı vekili dilekçesinde; müvekkilinin oğlunun alt çene dişlerinin üst çene dişlerine göre çıkık olması sebebiyle tedavisi için davalı ile 2.600 USD ye anlaştığını, toplam 1.400 USD nin davalıya ödendiğini, daha sonra tedaviyi sona erdirdiklerini, müvekkilinin çektiği ihtarname ile 5 muayene ücreti ile damaklık ve lastikli çenelik aparatlarına ait ücretin mahsup edilmesi ile kalan bedelin kendisine iadesini talep ettiğini, ancak davalı tarafın ücretin iadesi yerine tamamlanmayan tedavi ücretinin bakiyesi olan 1.200 $ USD’yi talep ettiğini ileri sürerek, fazlaya dair hakları saklı kalmak kaydıyla şimdilik 200 TL’nin davalıdan tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili dilekçesinde; davanın görev yönünden reddini, esas yönünden de davacının talebinin yerinde olmadığını ileri sürerek davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece; tedavi ücretinden kaynaklanan uyuşmazlıklarda görevli mahkemenin 1219 sayılı Tababet ve Şuabatı Sanatlarının Tarzı İcrasına Dair Kanunun 71.maddesi gereğince Sulh Hukuk Mahkemeleri olduğu gerekçesiyle, davanın görevsizlik nedeniyle reddine karar verilmiş, hüküm davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Her ne kadar; Tababet ve Şuabatı Sanatlarının Tarzı İcrasına Dair Kanun`un 71.maddesinde “Tabipler, diş tabipleri, dişçiler ve ebeler hastalar arasında ücreti müdavattan dolayı vaki olacak ihtilafın mercii, bu ihtilafa mevzu teşkil eden meblağ miktarı ne olursa olsun Sulh Mahkemeleridir” hükmüne göre diş tedavisinden kaynaklanan ihtilafların çözüm yerinin Sulh Hukuk Mahkemeleri olduğu belirtilse de, davanın, 818 sayılı BK`nın 355. maddesi, 6098 sayılı TBK`nın 470. maddesinde tanımlanan eser sözleşmesinden kaynaklandığı açıktır. 
Eser sözleşmesi, yüklecinin bir eser meydana getirmeyi, iş sahibinin de bunun karşılığında bir bedel ödemeyi üstlendiği sözleşmedir. Usul yasamızda eser sözleşmesinden kaynaklanan davaların Sulh Hukuk Mahkemesinde görüleceğine dair açık hüküm bulunmamaktadır.
Bunun yanında 6502 sayılı Tüketicinin Korunması Hakkında Kanun 28.11.2013 tarihli Resmi Gazetede yayımlanmış ve Kanun`un 87. maddesi uyarınca,28.05.2014 tarihinde yürürlüğe girmiştir. 
Dava tarihinde yürürlükte bulunan 6502 sayılı Tüketicinin Korunması Hakkında Kanunun Amaç başlıklı 1. maddesinde yasanın amacı açıklandıktan sonra kapsam başlıklı 2. maddesinde “Bu Kanun, her türlü tüketici işlemi ile tüketiciye yönelik uygulamaları kapsar.” hükmüne yer verilmiştir. Yasanın 3. maddesinde Mal: Alışverişe konu olan; taşınır eşya, konut veya tatil amaçlı taşınmaz mallar ile elektronik ortamda kullanılmak üzere hazırlanan yazılım, ses, görüntü ve benzeri her türlü gayri maddi malları, Satıcı: Kamu tüzel kişileri de dâhil olmak üzere ticari veya mesleki amaçlarla tüketiciye mal sunan ya da mal sunanın adına ya da hesabına hareket eden gerçek veya tüzel kişiyi, Tüketici: Ticari veya mesleki olmayan amaçlarla hareket eden gerçek veya tüzel kişiyi, Tüketici işlemi: Mal veya hizmet piyasalarında kamu tüzel kişileri de dâhil olmak üzere ticari veya mesleki amaçlarla hareket eden veya onun adına ya da hesabına hareket eden gerçek veya tüzel kişiler ile tüketiciler arasında kurulan, eser, taşıma, simsarlık, sigorta, vekâlet, bankacılık ve benzeri sözleşmeler de dâhil olmak üzere her türlü sözleşme ve hukuki işlemi, olarak tanımlanmıştır.
Bir hukuki işlemin 6502 sayılı yasa kapsamında kaldığının kabul edilmesi için yasanın amacı içerisinde yukarıda tanımları verilen taraflar arasında mal ve hizmet satışına ilişkin bir hukuki işlemin olması gerekir.
Somut olayda, dosyadaki bilgi ve belgelerden, taraflar arasında 6502 sayılı yasa kapsamında eser sözleşmesinin mevcut olduğu, davacının da 6502 sayılı yasa kapsamında, ``tüketici`` tanımına uyduğu açık olup, olayda 6502 sayılı kanun hükümlerinin uygulanması gerekmektedir. Bu duruma göre, uyuşmazlığın çözümü Tüketici Mahkemelerinin görevi içerisindedir.
Hal böyle olunca, mahkemece; o yerde ayrı bir tüketici mahkemesi varsa çekişmenin tüketici mahkemesinde görülmesi gerektiğinden bahisle görevsizlik kararı verilmesi, aksi halde davaya tüketici mahkemesi sıfatıyla bakılması gerektiği gözetilmeden, yanılgılı değerlendirme ile yazılı şekilde görevsizlik kararı verilmesi usul ve yasaya aykırı olup, doğru görülmemiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan esaslar gözönünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsiz, temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde olduğundan kabulü ile hükmün HUMK.nun 428.maddesi gereğince BOZULMASINA ve peşin alınan temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 18.11.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.