Kötü Niyet Tazminatı

T.C. Yargıtay 9. Hukuk Dairesi
E. 2006/14716
K. 2006/33208
T. 18.12.2006

ÖZET : İş Kanununun 18. maddesi uyarınca, otuz ve daha fazla işçi çalıştıran işyerlerinde çalışan, altı ay ve üzeri kıdemi bulunan işçiler iş güvencesi kapsamında olup 17/5. maddesine göre, ancak, iş güvencesi kapsamı dışındaki işçiler kötüniyet tazminatı isteyebilir.

İhbar ve kıdem tazminatı, kötüniyet tazminatı, fazla çalışma ücreti ile izin ücretinin ödetilmesine karar verilmesini talep ettiği davada, feshin geçersizliğini ve işe iadesini istemeyen davacının, geçerli hale gelen fesih nedeniyle kötüniyet tazminatı talebinin reddine karar verilmesi gerekir.

Haftalık iş süresi olan 45 saati aşmayan çalışma süresi için fazla mesai ücreti ödenmez. Davacının bazı hafta tatillerinde yaptığı arızi çalışmalar, haftalık iş süresini aşmadığından fazla mesai ücreti talebi mahkemece reddedilmelidir.

DAVA : Davacı, ihbar, kıdem ve kötüniyet tazminatları, fazla çalışma ve izin ücretinin ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.

Yerel mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.

Hüküm, süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

KARAR : 1- Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.

2- Davacının çalıştığı işyerinde 30 işçi çalıştığı dosyadaki ücret bordrosundan anlaşılmaktadır. İş Kanunu`nun 18. maddesi uyarınca, 30 veya daha fazla işçi çalıştıran işyerlerinde çalışan ve altı ay ve üzeri kıdemi bulunanlar iş güvencesi kapsamındadır. 4857 sayılı Kanun`un 17/5. maddesi uyarınca, ancak iş güvencesi kapsamı dışında kalan işçilerin kötüniyet tazminatı istemeleri mümkündür. Davacı, feshin geçersizliğini, işe iadesini istemediğinden fesih geçerli hale gelmiştir. Bu durumda, kötüniyet tazminatının mahkemece kabulü hatalıdır.

3- Davacının haftanın 5 günü 8.00-17.00 saatleri arasında çalıştığı, bir saat ara dinlenmesi yaptığı, haftalık çalışmasının 40 saat olduğu görülmektedir. Davacının arızi olarak bazı hafta tatillerinde çalışma yapmış olması sonucu 45 saatlik haftalık iş süresi aşılmadığından fazla mesai ücreti isteğinin mahkemece reddi yerine kabulü bozmayı gerektirmiştir.

SONUÇ : Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebepten ( BOZULMASINA ), peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 18.12.2006 gününde oybirliğiyle karar verildi.