Pişmanlık Duymayan Sanık

T.C. Yargıtay 11. Ceza Dairesi
E: 2011/11558
K: 2013/11659
K.T: 10.7.2013

ÖZET : 5237 sayılı TCK.nun 168. maddesinde düzenlenen etkin pişmanlık hükmünün 765 sayılı TCK.nun 523. maddesinden farklı olarak pişmanlık esasına dayanması ve hükmün uygulanabilmesi için zararın giderilmesinin yeterli olmayıp, aynen geri verme veya tazminin pişmanlık duyularak bizzat sanık veya onun adına yakınları tarafından yapılmasının gerekli olduğu, somut olayda ise aşamalarda sanığın ısrarla atılı suçlamayı inkar yönünde savunmada bulunması karşısında, yaptığı eylemlerden bizzat pişmanlık duymayan sanık hakkında etkin pişmanlık hükmü uyarınca indirim yapılamayacağı ve 5271 sayılı CMK.nun 217. maddesi uyarınca duruşmadan edindiği kanaate göre delilleri değerlendirip, suçun işleniş özelliklerine, suç konusunun miktar ve önemine dayanarak adli para cezası bakımından alt sınırdan ayrılmak suretiyle hüküm kuran mahkemenin takdir ve uygulamasında bir isabetsizlik görülmemiştir.

DAVA : Dosya incelenerek gereği düşünüldü:

KARAR : 5237 sayılı TCK.nun 168. maddesinde düzenlenen etkin pişmanlık hükmünün 765 sayılı TCK.nun 523. maddesinden farklı olarak pişmanlık esasına dayanması ve hükmün uygulanabilmesi için zararın giderilmesinin yeterli olmayıp, aynen geri verme veya tazminin pişmanlık duyularak bizzat sanık veya onun adına yakınları tarafından yapılmasının gerekli olduğu, somut olayda ise aşamalarda sanık Alper Yetim`in ısrarla atılı suçlamayı inkar yönünde savunmada bulunması karşısında, yaptığı eylemlerden bizzat pişmanlık duymayan sanık hakkında etkin pişmanlık hükmü uyarınca indirim yapılamayacağı ve 5271 sayılı CMK.nun 217. maddesi uyarınca duruşmadan edindiği kanaate göre delilleri değerlendirip, suçun işleniş özelliklerine, suç konusunun miktar ve önemine dayanarak adli para cezası bakımından alt sınırdan ayrılmak suretiyle hüküm kuran mahkemenin takdir ve uygulamasında bir isabetsizlik görülmemiş olduğundan tebliğnamedeki bozma düşüncelerine iştirak edilmemiştir.

SONUÇ : Toplanan deliller karar yerinde incelenip, sanıklara yüklenen suçun sübutu kabul, oluşa ve soruşturma sonuçlarına uygun şekilde vasfı tayin, cezayı azaltıcı sebeplerin nitelik ve dereceleri takdir kılınmış, savunmaları inandırıcı gerekçelerle reddedilmiş ve incelenen dosyaya göre verilen hükümde eleştiri dışında bir isabetsizlik görülmemiş olduğundan sanıklar müdafiilerinin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle mahkumiyet hükmünün ONANMASINA, 10.07.2013 gününde oybirliğiyle karar verildi.