T.C. Yargıtay 1. Ceza Dairesi 
E. 2009/10077
K. 2010/707
T. 9.2.2010

ÖZET : Sanığın mağdurun hayati bölgesini hedef seçip, bıçakla karın bölgesine vurarak, sağ böbreğinin alınmasına ve hayati tehlike geçirmesine neden olduğu, fiilinin bu haliyle öldürmeye teşebbüs suçunu oluşturduğu anlaşılmış, ancak sanığın eylemini gerçekleştirdikten sonra etkin pişmanlık göstererek olayı tanığa bildirdiği, tanığın da da acil yardım ekibini araması üzerine olay yerine gelen görevlilerin mağduru hastaneye götürdüğü, yapılan müdahale üzerine mağdurun sağlığına kavuştuğu olayda, TCK`nun 36.maddesinde düzenlenen “ gönüllü vazgeçme “ hükümleri dikkate alınarak hüküm kurulmalıdır.

DAVA : İbrahim Mercanoğlu`nu yaralamaktan sanık Figen`in bozma üzerine yapılan yargılaması sonunda: Hükümlülüğüne ilişkin ( ANTALYA ) Üçüncü Ağır Ceza Mahkemesince verilen 03/06/2009 gün ve 478/2877 sayılı hükmün Yargıtay`ca incelenmesi sanık müdafii tarafından istenilmiş olduğundan dava dosyası C.Başsavcılığından tebliğname ile Dairemize gönderilmekle; incelendi ve aşağıdaki karar tesbit edildi:

KARAR : Toplanan deliller karar yerinde incelenip, sanığın “kasten yaralama” suçunun sübutu kabul ve soruşturma sonuçlarına uygun şekilde suç niteliği tayin, cezayı azaltıcı haksız tahrik ve takdiri indirim nedeninin nitelik ve derecesi takdir kılınmış, savunmaları inandırıcı gerekçelerle reddedilmiş, bozmaya uyularak verilen hükümde bir isabetsizlik görülmemiş olduğundan, sanık müdafiinin suç vasfına yönelen ve yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddi ile,

Sanığın mağdurun hayati bölgesini hedef seçip, bıçakla karın bölgesine vurarak, sağ böbreğinin alınmasına ve hayati tehlike geçirmesine neden olduğu, fiilinin bu haliyle öldürmeye teşebbüs suçunu oluşturduğu anlaşılmış, ancak sanığın eylemini gerçekleştirdikten sonra etkin pişmanlık göstererek olayı tanık Süleyman`a bildirdiği, Süleyman`ın da acil yardım ekibini araması üzerine olay yerine gelen görevlilerin mağduru hastaneye götürdüğü, yapılan müdahale üzerine mağdurun sağlığına kavuştuğu olayda,

TCK`nun 36.maddesinde düzenlenen “ gönüllü vazgeçme “ hükümleri dikkate alınıp, CMUK`nun 322.maddesindeki yetkiye dayanılarak,

SONUÇ : Hüküm fıkrasının mahsus bölümüne, “TCK`nun 86/1.” maddesinden önce gelmek üzere, “TCK`nun 36.maddesi yollaması ile” ibaresinin eklenmesine karar verilmek suretiyle DÜZELTİLEN hükmün, tebliğnamedeki düşünce gibi ONANMASINA, 09.02.2010 gününde oybirliği ile karar verildi.