Loading...
11.05.2022

İlk Derece Mahkemelerince Verilen İhtiyati Tedbir Taleplerinin Reddi Veya Bu Taleplerin Kabulü Durumunda

T.C. Yargıtay 7.HukukDairesi 
Esas: 2015/ 4890 
Karar: 2015 / 2342 
Karar Tarihi: 24.02.2015

ÖZET: Davacı vekili ihtiyati tedbir talebinin reddine ilişkin mahkeme kararını temyiz etmiş ise de; Yargıtay İçtihatları Birleştirme Hukuk Genel Kurulu`nun kararı ile ilk derece mahkemelerince verilen ihtiyati tedbir taleplerinin reddi veya bu taleplerin kabulü halinde itiraz üzerine verilen kararların Bölge Adliye Mahkemelerinin göreve başlama tarihine kadar istinaf yolu yerine temyiz yoluyla incelenemeyeceği, bu kararlara karşı temyiz yolunun kapalı olduğu karara bağlandığından, davacı(itiraz eden) vekilinin temyiz dilekçesinin reddi gerekir.

(6100 S. K. m. 390)

Dava ve Karar: Taraflar arasındaki davanın yapılan yargılaması sonunda ihtiyati tedbir talebinin reddine dair mahkeme kararının davacı vekili tarafından Yargıtay`ca incelenmesi istenilmekle, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dosya incelendi, gereği görüşüldü:

Davacı F. D. tarafından davalı T.. İlaç ve Kimyevi Maddeler Sanayi ve Tic A.Ş. aleyhine açılan bir kısım işçilik alacağı talebine ilişkin davada; davacı vekilince müvekkilinin hak ve alacaklarının dava boyunca güvence altına alınabilmesi ve dava sonunda infazının sağlanabilmesi için davalının tespit edilecek mal varlığına üçüncü şahıslara devrinin engellenmesi için ihtiyati tedbir konulmasına karar verilmesini talep etmiştir.

Mahkemece tedbir talebinin reddine karar verilmiştir. 

Davacı vekili ihtiyati tedbir talebinin reddine ilişkin mahkeme kararını temyiz etmiş ise de; Yargıtay İçtihatları Birleştirme Hukuk Genel Kurulu`nun 21.02.2014 tarihli ve 2013/1 Esas 2014/1 Karar sayılı kararı ile ilk derece mahkemelerince verilen ihtiyati tedbir taleplerinin reddi veya bu taleplerin kabulü halinde itiraz üzerine verilen kararların Bölge Adliye Mahkemelerinin göreve başlama tarihine kadar istinaf yolu yerine temyiz yoluyla incelenemeyeceği, bu kararlara karşı temyiz yolunun kapalı olduğu karara bağlandığından, davacı(itiraz eden) vekilinin temyiz dilekçesinin reddi gerekir.

Sonuç: Yukarıda açıklanan nedenle davacı vekilinin temyiz dilekçesinin reddine, temyiz harcının istek halinde davacıya iadesine, 24.02.2015 gününde oybirliği ile, karar verildi.