• İDARE MAHKEMESİ KARARININ TEMYİZ EDİLEMEMESİ ( Davacının Bozulmasını İstediği Kararın 2577 S.K. Md. 46`da Belirtilen "Nihai Karar" Niteliğinde Olmadığı - Hasım Düzeltme )

• HASIM DÜZELTME ( İdare Mahkemesince Verilip Davacının Bozulmasını İstediği Kararın 2577 S.K. Md. 46`da Belirtilen "Nihai Karar" Niteliğinde Olmadığı - Temyiz İstemine Konu Edilemeyeceği )

• TEMYİZ EDİLEMEYECEK KARARLAR ( İdare Mahkemesince Verilip Davacının Bozulmasını İstediği Hasım Düzeltme Kararı - "Nihai Karar" Niteliğinde Olmadığı )

2577/m. 15, 46

ÖZET : Davacının bozulmasını istediği İdare Mahkemesinin kararı hasım düzeltmeye ilişkindir. Karar, 2577 S. Yasanın 46. maddesi hükmünde belirtilen "nihai karar" niteliğinde olmadığı ve aynı Yasanın 15/4. maddesi hükmü uyarınca temyiz istemine konu edilemez. 

 

İstemin Özeti : Ankara 15. İdare Mahkemesince verilen 4.6.2009 tarih ve E:2009/598 sayılı "hasım düzeltme" kararının bozulması istenilmektedir. 

 

TÜRK MİLLETİ ADINA 

 

Hüküm veren Danıştay Onbirinci Dairesince 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu`nun 14. maddesi uyarınca Tetkik Hakimi Yasemin Buyuran`ın açıklamaları dinlendikten sonra işin gereği görüşüldü: 

 

KARAR : 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunun`un 46. maddesinin 1. fıkrasında, Danıştay dava daireleri ile idare ve vergi mahkemelerinin nihai kararlarının, başka kanunlarda aksine hüküm bulunsa dahi Danıştay`da temyiz edilebileceği, aynı Kanunun 15. maddesinin 4. fıkrasında ise ilk inceleme üzerine Danıştay veya mahkemelerce verilen; bu maddenin 1/a bendinde belirtilen idari yargının görevli olduğu konularda davanın görev ve yetki yönünden reddine ilişkin kararlarla, 1/c bendinde yazılı gerçek hasma tebliğ ve 1/d bendindeki dilekçe ret kararları dışında, kararın düzeltilmesi veya temyiz yoluna; tek hakim kararına karşı ise itiraz yoluna başvurulabileceği hükmü yer almıştır. 

 

Dosyanın incelenmesinden, davacının bozulmasını istediği Ankara 15. İdare Mahkemesinin 4.6.2009 tarih ve E:2009/598 sayılı kararının hasım düzeltmeye ilişkin olduğu, yukarıda yer verilen Yasanın 46. maddesi hükmünde belirtilen "nihai karar" niteliğinde olmadığı ve aynı Yasanın 15/4. maddesi hükmü uyarınca temyiz istemine konu edilemeyeceği anlaşılmaktadır. 

 

Bu durumda, davacının temyiz talebinin bu aşamada incelenmesine usul hükümleri açısından olanak bulunmamaktadır. 

 

SONUÇ : Açıklanan nedenlerle, davacı temyiz isteminin incelenmeksizin reddine, temyiz giderlerinin istemde bulunan davacı üzerinde bırakılmasına, dosyanın Ankara 15. İdare Mahkemesine gönderilmesine, 14.09.2009 gününde oybirliği ile karar verildi.