T.C. Yargıtay 20. Hukuk Dairesi
E: 2010/15362
K: 2010/16427 
T: 21.12.2010

Taraflar arasında görülen alacak davası sırasında davacı taraf vekili 06.09.2010 günlü dilekçesiyle reddi hakim yoluna başvurmuştur.

Bu konuda verilen kararın Yargıtay`ca incelenmesi davacı vekili tarafından istenilmiş olmakla, süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya içindeki tüm belgeler incelendi gereği düşünüldü:

Hakimlerin reddi için ileri sürülen sebepler işin esası yönünden temyiz sebebi olup, HYUY.`nın 29. maddesinde tanımı yapılan sebeplerden değildir. Keza, (Bakırköy 5. Asliye Ticaret Mahkemesi)`nin 2010/788 Esas sayılı dosyasında dava 07.06.2010 tarihinde açılmıştır. Bu dosyada yargılama devam ederken, mahkeme başkanı ve üye hakimler hakkında Yargıtay 4. Hukuk Dairesinde tazminat davası 03.09.2010 tarihinde açıldı. Yani yargılama devam ederken açılmış bir tazminat davası söz konusudur. Yargılama devam ederken taraflarca mahkeme hakimi hakkında şikayette bulunması veya aleyhine taz-minat davası açması HYUY.`nın 29/5 maddesinde belirtilen "davalı olmak" anlamında yorumlanamaz. Aksine bir yorum yargılama yapan tüm hakimlerin kötü niyetli taraflarca reddedilmesini kolaylaştıracağı gibi, bu hakkı kötüye kullanmak isteyenlerin davranışlarını da korumak anlamına gelir. Hiç bir hukuk kuralı kötü niyeti korumaz. Aksini kabul etmek, kötü niyetli kişilerce açılacak uydurma dava ve şikayetler sonucu davaya bakan hakimlerin sağlıklı, baskıdan uzak ve hür iradeleri ile görev yapmalarına engel olacağı gibi, tabii hakim ilkesini de zedeleyecektir. Bu nedenle, konuyu inceleyen mercinin HYUY.`nun 29/5. maddesi hükmünü yorumlaması usul ve yasaya uygun görülmüştür.

Sonuç: Açıklanan nedenlerle; yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddi ile hükmün (ONANMASINA), 21.12.2010 gününde oybirliği ile karar verildi.