Davalı Banka Vekilinin Eski Hale Getirme Talebine Eklemiş Olduğu Rapor

T.C. Yargıtay 2. Hukuk Dairesi
Esas: 2016/ 2219
Karar: 2016 / 9792
Karar Tarihi: 12.05.2016

Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm davalı banka tarafından temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:

1-Karar, davalı banka vekili Av. ...`e 18.12.2015 tarihinde tebliğ edilmiştir. Davalı bankanın Av. ...`den başka yirmi üç avukatı daha bulunmaktadır. Av. ..., 04.01.2016 tarihinde rahatsızlandığı gerekçesiyle, temyiz süresi yönünden eski hale getirme talebinde bulunmuştur. Davalı banka vekilinin eski hale getirme talebine eklemiş olduğu rapor, arzu ve ihtiyari haricinde muameleler yapmaktan aciz olduğunu tespit eder nitelikte olmadığı gibi, temyiz hakkını diğer davalı banka vekillerince yerine getirebilme imkanı bulunduğu ve 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanununun 95. madde koşulları gerçekleşmediğinden, davalı banka vekilinin eski hale getirme talebinin reddine karar verilmesi gerekmektedir.

2-Temyiz edilen karar, temyiz eden davalı banka vekiline 18.12.2015 günü tebliğ edilmiş ve fakat söz konusu karar yasada öngörülen (HUMK m. 432) on beş günlük süre geçtikten sonra, 06.01.2016 tarihinde verilen dilekçe ile temyiz edilmiştir.

Kuşkusuz Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanununun 2494 sayılı kanunla değiştirilen 432. maddesine göre, temyiz kanuni süre geçtikten sonra yapılır ise, temyiz isteminin reddine karar verme yetkisi hükmü veren mahkemeye aittir.

Ne var ki aile mahkemelerince verilen kararların yasal süre geçtikten sonra temyiz edilmesi veya temyiz kabiliyetinin bulunmaması halinde dosyanın yerel mahkemece temyiz isteminin reddine karar verilmeden, Yargıtay`a gönderilmesi durumunda, Hukuk Usulü Muhakemeleri  Kanununun  2494 sayılı kanun ile değişik 432/4. maddesine   göre, bu konuda                                                                                                                                             bir karar verilmek üzere, dosya mahalline geri çevrilmeden doğrudan doğruya Yargıtay`ca da temyiz isteminin reddine karar verilebileceği Yargıtay İçtihadı Birleştirme Genel Kurulunca (1.6.1990 gün ve 1989/3 esas, 1990/4 karar sayı ile)  karara bağlanmıştır. Bu durumda, gösterilen sebeple davalı banka vekilinin  temyiz isteminin reddi gerekmiştir.

     SONUÇ: Temyiz edilen hükmün yukarıda (1.) bentte gösterilen sebeple davalı banka vekilinin eski hale getirme talebinin ve  (2.) bentte gösterilen sebeple davalı bankanın vekilinin temyiz talebinin REDDİNE, istek halinde temyiz peşin harcının yatırana geri verilmesine, işbu kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere oybirliğiyle karar verildi.