ÖZET : Sanık hakkında elektrik enerjisi hırsızlığı ve mühür bozma suçundan açılan kamu davası üzerine katılan vekilinin sadece elektrik enerjisi hırsızlığı suçu yönünden katılma talebinde bulunduğu, bu dilekçeye istinaden katılma kararı verildiği ve mühür bozma suçundan katılma istemi ve katılma kararı olmadığından mühür bozma suçundan verilen kararı temyize hakkı bulunmamaktadır. Elektrik enerjisi hırsızlığı suçundan katılan kurumun zararını tazmin etmiş olan sanık hakkında, 6352 sayılı Yasanın Geçici 2. maddesinin 2. fıkrası uyarınca ceza verilmesine yer olmadığına karar verilmesi gerektiği gözetilmeden beraatine karar verilmesi hukuka aykırıdır.
DAVA : Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
KARAR : I-Katılan vekilinin mühür bozma suçundan verilen karara yönelik temyiz isteminin incelenmesinde;
6352 sayılı Yasanın geçici 2.maddesinin 2.fıkrası uyarınca Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 11.07.2012 günlü iade kararı sadece elektrik enerjisi hırsızlığı suçundan kurulan hükümle ilgi olup, daha önce mühür bozma suçundan kurulan hüküm ile bu hükme karşı yapılan temyiz başvuruları geçerli olduğundan, bu suç yönünden yeniden verilen hüküm hukuki değerden yoksun olduğu kabul edilerek, katılan vekilinin mühür bozma suçundan 30.04.2010 tarihinde verilen karara yönelik temyizi üzerine yapılan incelemede;
Sanık hakkında elektrik enerjisi hırsızlığı ve mühür bozma suçundan açılan kamu davası üzerine katılan vekilinin 21.01.2010 tarihli dilekçe ile sadece elektrik enerjisi hırsızlığı suçu yönünden katılma talebinde bulunduğu, bu dilekçeye istinaden katılma kararı verildiği, ve mühür bozma suçundan katılma istemi ve katılma kararının olmadığı anlaşılmakla, mühür bozma suçundan verilen kararı temyize hakkı bulunmayan katılan vekilinin temyiz isteminin 1412 sayılı CMUK`nın 317.maddesi uyarınca REDDİNE,
II-Katılan vekilinin elektrik enerjisi hırsızlığı suçundan verilen karara yönelik temyiz incelenmesinde;
Katılan kurumun zararını tazmin etmiş olan sanık hakkında, 6352 sayılı Yasanın Geçici 2. maddesinin 2. fıkrası uyarınca ceza verilmesine yer olmadığına karar verilmesi gerektiği gözetilmeden,yazılı şekilde beraatine karar verilmesi,
SONUÇ : Bozmayı gerektirmiş, katılan vekilinin temyiz itirazları ile tebliğnamadeki düşünce bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasanın 8. maddesi uyarınca halen yürürlükte bulunan, 1412 sayılı CMUK`nın 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, 6352 sayılı Yasanın Geçici 2/2 maddesi uyarınca sanık hakkında CEZA VERİLMESİNE YER OLMADIĞINA, 24.12.2012 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.